ΌΧΙ.
Όχι σε σένα “διαβασμένε”, “επιστήμονα”, “καλλιεργημένε”, “διανοούμενε”, “φιλοσοφημένε”, μοντερνιστή μου εσύ, όχι δεν πλαστήκαμε για να έχουμε μια βιολογική ζωή που θα καταλήξει στο χώμα.
Όχι, δεν το δέχομαι αυτό. Αυτά τα γράμματα και όλες αυτές τις θεωρίες εγώ δεν τις αποδέχομαι. Σου τις χαρίζω.
Αυτό δεν είναι ανάπτυξη, ούτε καν εξέλιξη. Αυτό είναι αυτοκτονία, εν κρυπτώ και φιλοσοφημένη. Είναι εκμηδενισμός. Ο απόλυτος. Ο οντολογικός και υπαρξιακός. Ο οικουμενικός. Το φυσικό επακόλουθο του πνευματικού.
Ώς ψηφίο εγώ δεν ορίζομαι, ούτε ως τραπεζικό προϊόν, ούτε ως μετοχή, ούτε ως cookie, ούτε σαν ζώο λειτουργώ κι ούτε από αυτό προήλθα.
Εγώ ονειρεύομαι, φιλοτεχνώ, μελετώ, γράφω με συντακτικό, αισθάνομαι, έχω συνείδηση και αντίληψη. Ναι έχω και ένστικτα, γιατί είμαι και από ύλη, έχω όμως και ψυχή και γι αυτό και κοιτάω ψηλά και άνω θρώσκω και προσεύχομαι.
Είμαι άνθρωπος με όραμα υπερβατικό. Κι όραμα για να έχει κάποιος, δεν χρειάζεται ούτε έξυπνος να είναι, ούτε διαβασμένος, ούτε λεφτάς, ούτε δυνατός. Άνθρωπος χρειάζεται να’ ναι. Γι’ αυτό και εγώ λειτουργώ και πέρα από τα ένστικτα ζώων και πιστεύω και υπέρλογα και υπερφυσικά και πέρα από την φυσική εποχή του αιώνα τούτου.
Και αυτό είναι που σήμερα έχει χαθεί. Το όραμα. Αυτή και η φτώχεια της εποχής αυτής, της μοντέρνας, της μεταμορφωμένης και φιλοσοφημένης, αυτές και οι αλυσίδες της. Για αυτό και τα πάντα σήμερα είναι νεκρά και κενά.
Εμείς όμως είμαστε μοναδικοί, καινοί και ζωντανοί. Και ο καθένας από εμάς έχει αξία τεράστια, που τα λεφτά όλου του κόσμου, δεν φτάνουν ούτε καν μισή ψυχή για να εξαγοράσουν.
Εμείς είμαστε γιοί και κόρες των γονιών μας, απόγονοι των παππούδων και των γιαγιάδων μας, είμαστε φίλοι, είμαστε σύζυγοι, είμαστε μανάδες και πατεράδες, έχουμε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.
Εμείς είμαστε Έλληνες και έχουμε ζώσα παράδοση κληρονομιάς και πιστεύουμε στον Χριστό και την Παναγία. Ναι αυτό που άκουσες, στον Χριστό και την Παναγιά και στους Άγιους Πατέρες μας.
Η δική μας η κληρονομιά είναι ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Μέγας Βασίλειος, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Μακρυγιάννης, ο Παπαδιαμάντης, ο Ελύτης και χιλιάδες άλλοι.
Και είναι όλοι σε απόλυτη και τέλεια συνέχεια ο ένας με τον άλλον, καθώς σε άλλους σπερματικά και σε άλλους κατά κόρον, απαντάται το Άγιο Πνεύμα, το άναρχο και ζωοποιό. Ναι αυτό που άκουσες, το Άγιο Πνεύμα.
Και γι αυτό εμείς, σε αντίθεση με σένα, είμαστε αείζωοι, αθάνατοι και θεοειδείς, συμπολίτες αγίων, συγγενείς του Θεού και υπάρξεις αιώνιες.
Τι προσπαθείς να μου πεις λοιπόν; Ότι όλοι οι παραπάνω ήταν κορόιδα; Όχι καημένε δεν ήταν. Ή μήπως λες εσύ να ξέρεις περισσότερα από δαύτους; Εδώ γελάμε.
Τι τεράστια τελικά περιωπή, τι τεράστια αξία έχω; Πόσο τυχερός μπορεί να είμαι; Εγώ ο ασήμαντος εγώ. Που γεννήθηκα στην Ελλάδα και όχι κάπου κοντά στις Φιλιππίνες, στον Καναδά, στην Κίνα ή στην Μαδαγασκάρη.
Όχι λοιπόν δεν θα μου στερήσεις εσύ την αξία αυτή, δεν θα σε αφήσω. Και να ξέρεις ότι, όλα αυτά που εσύ διαλαλείς, λεν πιο πολλά για εσένα παρά για τους άλλους. Και εκτίθεσαι.
Κι αν είχες λίγο μυαλό και το χρησιμοποιούσες, θα καταλάβαινες ότι για να γίνει κάποιος μικρός, πρέπει πρώτα να είναι μεγάλος. Διότι, μόνο ένας πολύ μεγάλος μπορεί να μπει κάτω από άλλους, καθώς o μικρός συντρίβεται πάντα από την συνθήκη.
Και για αυτό και ο μεγαλύτερος όλων, μπήκε και ανέλαβε το βάρος όλων στην πλάτη Του. Και ο Σταυρός είναι αυτό ακριβώς το γεγονός. Κι αν είσαι γονιός αυτό θα έπρεπε να το ξέρεις ήδη. Χωρίς Σταυρό και αυτοθυσία, ζωή δεν υπάρχει.
Εσύ να κοιτάξεις την παρτούλα σου λοιπόν και άσε πάνω μας, το βάρος όλου του κόσμου.
Το ξέρεις ότι δεν είμαι ο φτωχός σου συγγενής, ξέρεις ότι είμαι ο νονός σου, ο πνευματικός σου πατέρας, ο τρισεκατομμυριούχος, αυτός που σε έκανε ότι είσαι. Μόνο και μόνο ότι μιλάς και δεν συναναστρέφεσαι με τους όμοιούς σου με ούγκα ούγκα, το οφείλεις σε μένα. Και επειδή το ξέρεις καλά αυτό, γι αυτό έχεις βαλθεί ξανά για να με ξεκάνεις.
Αλλά φοβού την κούνα που σε κούναγε και τράβα διάβασε λίγο ιστορία. Γιατί εμείς ανέκαθεν ορθοτομούσαμε το μέλλον και αυτό ακριβώς θα γίνει και τώρα. Κάτσε και δες, πως πάλι παράλογα, υπέρλογα και υπερφυσικά για το φτωχό σου το μυαλό, πως πάλι θα γίνει.
Και για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, γράψε όλα αυτά που λέω από τώρα, κάνε copy paste, έτσι για να τα ξαναδιαβάσεις στο μέλλον και να φρίξεις.
Δι ευχών λοιπόν των Αγίων Πατέρων ημών! Των παππούδων, των γιαγιάδων, των προπάππων και προπάππων αυτών. Όλων των καμνόντων, των αγωνιζομένων, των πολεμιστών, των μαρτύρων, υπέρ πίστεως και πατρίδος του τόπου τούτου. Των προφητών, των αγίων, των νεότερων και παλιότερων, των φιλοσόφων, των λογίων, των επιστημόνων όλων των καιρών και της αρχαιοελληνικής γραμματείας.
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών! Ο μοναδικός ενανθρωπισμένος, ενσαρκωμένος, εσταυρωμένος, αναστημένος και αναληφθείσας Θεός στην ιστορία των αιώνων.
Ελέησον και σώσον ημάς! Όλους επί της Οικουμένης.
Αμήν, Αμήν Αμήν.
Βασίλης Παπαδόπουλος
