Η έκφραση καθιερώθηκε με τη μεταφορική, σημερινή της σημασία, από τους εισπράκτορες των αστικών λεωφορείων, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.
Τότε η τιμή των εισιτηρίων δεν ήταν ενιαία, αλλά αυξανόταν ανάλογα με το μήκος της διαδρομής.
Μέχρι κάποιο σημείο κόστιζε 2 δραχμές. Έτσι, μετά από το σημείο αυτό και αφού ανέβαιναν οι επιβάτες και έκλειναν οι πόρτες, ο εισπράκτορας φώναζε δυνατά «τέρμα τα δίφραγκα».
Πηγή
