γνώρισα τον Χρήστο και τα τελευταία δυόμιση χρόνια είμαστε ζευγάρι.
Αν και έχω πάρει το πτυχίο μου, εξακολουθώ να μένω στην πόλη που σπούδασα, μακριά από το σπίτι μου, για αυτόν. Ο Χρήστος είναι στην ίδια ηλικία με εμένα και το επάγγελμά του είναι μάγειρας και έχει όνειρο να γίνει σεφ.
Σαν ζευγάρι έχουμε τα καλά και τα κακά μας…
Μέχρι πριν λίγο καιρό του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη ώσπου μια μέρα όλα άλλαξαν…
Πριν ένα χρόνο περίπου ανακάλυψα κάποια μηνύματα στον λογαριασμό του στο Facebook στα οποία σχολίαζε με κάποιους φίλους του άλλες κοπέλες για την εξωτερική τους εμφάνιση.
Δεν με απάτησε ποτέ από όσο μπορώ να ξέρω. Όπως και να έχει όμως, από τότε που είδα εκείνα τα μηνύματα άρχισα να αλλάζω. Να σας πω ότι, στην αρχή της σχέσης μας δεν ήμουν καθόλου ζηλιάρα…
Από εκείνη τη μέρα όμως άρχισα να γίνομαι σκύλα και να ζηλεύω σε υπερβολικό βαθμό.
Του είπα ότι είδα τα μηνύματα, τσακωθήκαμε αλλά δεν χωρίσαμε… Ένιωσε άσχημα απ’ ότι μου είπε γι’ αυτό που έγινε. Από τότε, συνέχεια μου λέει ότι η ζήλια μου τον ενοχλεί και ο ίδιος προσπαθεί να μην με ζηλεύει για να μην με κάνει να αισθάνομαι άσχημα, όπως κάνω εγώ με αυτόν. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν του δίνω δικαιώματα για να ζηλέψει.
Λίγο καιρό μετά το περιστατικό ο Χρήστος έφυγε για χειμερινή σεζόν στο εξωτερικό και έλειψε για πέντε μήνες.
Δε χωρίσαμε και επικοινωνούσαμε κάθε μέρα ανταλλάσσοντας γλυκόλογα.
Η αλήθεια όμως είναι ότι εγώ δεν ήμουν τόσο καλά μέσα μου. Ζήλευα που πήγε εκεί χωρίς εμένα παρότι ζήτησε τη συγκατάθεσή μου όταν του έγινε η πρόταση. Συμφώνησα γιατί δεν ήθελα να του στερήσω αυτή την ευκαιρία.
Πέρασε ο καιρός, επέστρεψε και εξακολουθούμε να είμαστε όπως πρώτα.
Το πρόβλημα είναι ότι εγώ ζηλεύω την παρέα που είχε στο εξωτερικό… Ζηλεύω που είδε εκεί τόσο όμορφες κοπέλες άλλης καταγωγής και που πάντα με τρώει η αμφιβολία.
Ζηλεύω όταν πηγαίνει στο μαγαζί που δουλεύει μήπως και γλυκοκοιτάζει κάποια από το προσωπικό.
Έχω ηρεμήσει αρκετά σε σχέση με την αρχή, αλλά με τρώει το παράπονο για όλες τις ανασφάλειες που μου δημιούργησε.
Σχεδιάζαμε να μείνουμε μαζί όταν επέστρεφε από το εξωτερικό αλλά τελικά, όπως λέει, δε γίνεται λόγω των οικονομικών του κι επειδή δεν έχει πάει ακόμα φαντάρος.
Επίσης δεν έχει «πάει» με καμιά άλλη κοπέλα πριν από εμένα και σκέφτομαι ότι ίσως αργότερα να θελήσει να αποκτήσει εμπειρίες και να με βαρεθεί.
Οι δικοί του ξέρουν για μένα αν και δεν μου τους έχει γνωρίσει.. Οι δικοί μου δε ξέρουν τίποτα και απορούν γιατί κάθομαι εδώ (στην πόλη που σπούδασα).
Κατά καιρούς, μου έχουν πετάξει διάφορα υπονοούμενα και ανησυχούν για μένα.
Πρότεινα στον Χρήστο να τους πω ότι είμαστε μαζί για να ηρεμήσουν αλλά μου είπε όχι γιατί είναι πάααρα πολύ συντηρητικοί και τον φοβίζει.
Μου είπε ότι είμαστε μικροί ακόμα.
Εγώ εκεί που δουλεύω δεν περνάω καλά. Είναι όλοι φίδια και το αφεντικό μου πιεστικό στη δουλειά πάντα.
Ο Χρήστος από την άλλη περνάει περνάει ζάχαρη.
Ούτε γκρίνιες στη δουλειά ούτε τίποτα. Και κάνει κι αυτό που αγαπάει ενώ εγώ όχι.
Πιστεύω ότι μέσα του θέλει να μείνω εδώ. Όμως είναι μια μικρή πόλη και δε ξέρω αν θα μου προσφέρει την επαγγελματική αποκατάσταση που ψάχνω.
Επίσης διαφέρουν και τα ενδιαφέροντά μας σε μεγάλο βαθμό. Εγώ είμαι άνθρωπος της ζωντάνιας και της περιπέτειας ενώ αυτός πολύ ήπιος και ήρεμος χαρακτήρας.
Δε ξέρω αν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μαζί του. Αν θα είμαι ευτυχισμένη γιατί τη δεδομένη στιγμή δεν είμαι.
Δουλεύουμε πολλές ώρες και δε βρισκόμαστε πολύ.
Παλιά όταν ήμασταν ανέμελοι και σπουδάζαμε ήμασταν καλύτερα. Τώρα μας τρώνε οι δουλείες και οι υποχρεώσεις. Και τα τέρατα που κάνω ώρες ώρες στο μυαλό μου και μας κάνουν να τσακωνόμαστε και να τον απογοητεύω.
Ειλικρινά δε ξέρω τι να κάνω. Από τη μια τον αγαπάω κι από την άλλη δεν αντέχω άλλο εδώ και θέλω να σηκωθώ να φύγω.
Πιστεύω πως δε μου στάθηκε όπως έπρεπε όταν είχα τόσες δυσκολίες στη δουλειά ενώ εγώ ήμουνα πάντα δίπλα του και τον υπερασπιζομουν.
Πηγή
